بررسی رابطه نقدشوندگی سهام با ارزش شرکت و حاکمیت شرکتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تسهیل، تسریع و کاهش هزینه در فرایند تبدیل دارایی مالی به وجه نقد و برعکس یعنی تبدیل وجه نقد به دارایی مالی، یکی از کارکردهای مهم بازارهای مالی و به ویژه بورس اوراق بهادار است که از این ویژگی به نقدشوندگی یاد می شود. نقدشوندگی، قابلیت خریدوفروش مقادیر قابل توجهی از اوراق بهادار به سرعت و با تاثیر بسیار اندک در قیمت است. این پژوهش به بررسی ارتباط میان نقدشوندگی سهام، حاکمیت شرکتی و ارزش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1387 تا 1394 می پردازد. بدین منظور، با اعمال محدودیت هایی بر جامعه آماری، تعداد 66 شرکت به عنوان نمونه آماری در دوره 3 ساله انتخاب شدند. جهت اندازه گیری سطح نقدشوندگی از معیار عدم نقدشوندگی آمیهود و از مالکان نهادی (فعال، منفعل، کل) به عنوان یکی از سازوکارهای حاکمیت شرکتی استفاده و برای آزمون فرضیات از نرم افزار Eviews استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از این است که شاخص عدم نقدشوندگی آمیهود دارای تاثیر مثبت و معناداری بر ارزش شرکت است. در نتیجه با افزایش ارزش شرکت باعث افزایش عدم نقدشوندگی با معیار آمیهود خواهد شد. همچنین فرضیه فرعی اول و دوم پژوهش که دارای تاثیر مثبت و معناداری بر مالکیت نهادی کل و فعال می باشد پذیرفته می شود و چون معیار آمیهود یک معیار عدم نقدشوندگی است، در نتیجه با افزایش مالکیت نهادی کل و فعال باعث افزایش عدم نقدشوندگی با معیار آمیهود خواهد شد و در نتیجه باعث کاهش نقدشوندگی سهام می شود.

Keywords:

مالکیت نهادی کل , مالکیت نهادی فعال , مالکیت نهادی منفعل , نقدشوندگی سهام , ارزش شرکت