ارزیابی دوره های الکترونیکی از دیدگاه اساتید و دانشجویان: مطالعه موردی

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی دوره آموزش الکترونیکی مقطع ارشد در سه دانشکده مدیریت، کارآفرینی و روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران بود. این ارزیابی بر اساس شش عامل محتوای دوره، طراحی برنامه درسی دوره، پشتیبانی از یادگیرنده، پشتیبانی از اساتید، ارزشیابی دوره، فناوری و مدیریت سیستم یادگیری تعریف شده در ادبیات پژوهش انجام گرفت. روش پژوهش از نوع پیمایشی-توصیفی بوده و نمونه آماری مورد مطالعه آن را دانشجویان مجازی کارشناسی ارشد سه دانشکده مدیریت، کارآفرینی و روان شناسی (N=347) و اساتید سه دانشکده مذکور (N=112) در سال تحصیلی 1394-1393 تشکیل دادند. نمونه آماری دانشجویان همگی در پژوهش حاضر شرکت داده شدند ولی نمونه آماری اساتید همگی در پژوهش حضور نداشتند. جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته (دانشجو و استاد)، که حاوی 37 سوال بسته پاسخ (با مقیاس پنج درجه ای لیکرت) استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط اساتید راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها پس از انجام یک پیش آزمون ضریب آلفای کرانباخ در گروه دانشجویان (96/0) و در گروه اساتید (93/0) محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای) استفاده شد. نتایج بدست آمده از یافته ها نشان داد با توجه به یافته های توصیفی 6 مولفه (محتوا، طراحی برنامه درسی، ارزشیابی، پشتیبانی از یادگیرنده و اساتید، فناوری و مدیریت) در سه دانشکده مدیریت، کارآفرینی و روان شناسی دانشگاه تهران از دید اساتید و دانشجویان نسبتا مطلوب ارزیابی شده است. بر اساس یافته های استنباطی سطح مطلوبیت در دانشکده کارآفرینی مناسب و در دانشکده مدیریت و روان شناسی متوسط ارزیابی شده است.

Keywords:

آموزش مجازی , ارزیابی , کیفیت , دانشگاه تهران