کاربست الگوی سنجش سوگیری توجهی ضمنی در حوزه اعتیاد: توسعه ابزار ولع مصرف مت آمفتامین با بهره گیری از روش رقابت دوگوشی

هدف از این مطالعه تعیین میزان ولع مصرف مت آمفتامین با استفاده از روش رقابت دوگوشی در افراد معتاد بود. مطالعه حاضر در دسته مطالعات شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه قرار دارد. در این پژوهش دو گروه (15n=) از مردان وابسته و غیر وابسته به مت آمفتامین شرکت داشتند. در ابتدا برای اطمینان از سلامت شنوایی، افراد با استفاده از آزمون تمیز شنیداری وپمن مورد سنجش قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها دو روایت داستانی (یکی خنثی و دیگری مرتبط به مصرف مت آمفتامین) تهیه و به صورت همزمان (هرکدام از یک گوش) برای شرکت کنندگان پخش شد. از افراد خواسته شد تا فقط به روایت خنثی توجه کنند و روایت مرتبط با مصرف مواد را نادیده بگیرند. در نهایت شرکت کنندگان با استفاده از یک تکلیف بازشناسی لغات که در بردارنده کلمات مربوط به روایت خنثی بود مورد ارزیابی قرار گرفتند و به مقیاس خود گزارش دهی ولع مصرف مت آمفتامین پاسخ دادند. نمرات پایین در آزمون بازشناسی لغات به عنوان شاخصی از ولع مصرف در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. افراد وابسته به مت آمفتامین به طور معنی داری در آزمون بازشناسی لغات نسبت به گروه گواه عملکرد ضعیف تری داشتند (32/4t= و 001/0p<). همبستگی میان نمرات آزمون بازشناسی لغات و خود گزارش دهی ولع مصرف مت آمفتامین معنی دار و برابر با 47/0-r= بود. طبق نتایج به دست آمده، الگوی استفاده شده در این پژوهش می تواند به عنوان یک ابزار ارزیابی بین افراد با و بدون ولع مصرف مت آمفتامین تمایز قایل شود. به منظور جلوگیری از اخذ داده های غیرپایا و غیرروا از افراد وابسته به مواد، این الگو به عنوان یک روش ضمنی می تواند جایگزینی برای روش های مداد و کاغذی باشد.

Keywords:

ولع مصرف مت آمفتامین , شناخت ضمنی , سوگیری توجه