نقش بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران در جلوگیری از انحصار و گسترش رقابت در بازار بیمه پس از اجرای قانون سیاست های اصل 44

اساس فعالیت شرکت های بیمه، همیاری نظام مند گروه های مختلف است که هریک در معرض ریسک مشابهی قرار دارند و می خواهند با کمک یکدیگر خسارت اعضای زیان دیده گروه را جبران کنند، از این رو، خاستگاه تاسیس شرکت بیمه، نیازی در بطن جامعه است، این نیاز بی ارتباط با دولت و حکومت شکل می گیرد، بنابراین، تصدی دولت در این فعالیت، فاقد توجیه است در عین حال پیچیدگی فعالیت شرکت های بیمه و فاصله ای که بین دریافت حق بیمه و پرداخت خسارت و ایفای تعهدات شرکت بیمه وجود دارد، نقش نهادهای نظارتی را در صنعت بیمه بسیار مهم می کند. وجود نهاد نظارت بیمه (بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران) که به عنوان نماینده دولت، وظیفه حفظ سلامت بازار بیمه و پاسداری از حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان را برعهده دارد، تضمین بسیار محکمی است که دولت هر زمان اراده کند، با تصویب مقررات لازم در شورایعالی بیمه، چارچوب لازم را برای تقویت نظارت بر شرکت های بیمه و هدایت آن ها در مسیر موردنظر را فراهم می کند. از این منظر، شرکت های بیمه همواره تحت حا کمیت و اقتدار دولت خواهند بود و در این میان، انچه در شرایط جدید در واگذاری شرکت های بیمه به انحصارات جدید منجر نشود بلکه، حضور شرکت های بیمه خصوصی به گسترش رقابت و بهبود کیفیت خدمات بیمه بینجامد. بدین منظور، باید بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران ضمن وضع الزامات مقرراتی به ویژه مقررات رقابت، فضای رقابتی مساوی عادلانه ای برای کلیه شرکت های بیمه فراهم آورد این مقاله با توجه به اهمیت اعمال حاکمیت دولت در صنعت بیمه درصدد بررسی پیش نیازها و الزامات مقررات برای تقویت رقابت و جلوگیری از انحصارات جدید در صنعت بیمه است بدین منظور ما ضمن بررسی سازوکارهای موجود برای کنترل بازار بیمه، ملاحظات فنی و قانونی برای تجدید ساختار نظارتی در صنعت بیمه را برشمرده، پیش نیازهای حرکت به سمت نظام نظارتی مطلوب را تشریح خواهیم کرد همچنین به برخی از موانع و مشکلات پیشروی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران برای پیاده سازی نظام جدید اشاره خواهیم کرد. در انتها، راهکارها و پیشنهادهای اصلاحی ارایه می شود.

Keywords:

بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران , قانون رقابت , قانون سیاست های اجرایی اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران