جایگاه بازارگرایی در گسترش بیمه های عمر در ایران

با توجه به پایین بودن سهم بیمه های عمر در پرتفوی صنعت بیمه کشور علیرغم نقش و جایگاهی که بیمه های عمر می توانند در افزایش ذخایر و توان سرمایه گذاری شرکت های بیمه می تواند داشته باشد از یک طرف و از طرف دیگر افزایش تعداد شرکت های فعال در صنعت بیمه کشور در طول دهه اخیر، شرکت های بیمه را به ناچار در یک فضای رقابت تنگاتنگ قرار داده است.این تحقیق بدنبال بررسی این سوال اساسی است که بکارگیری سیاست های بازارگرایانه در بخش بیمه های عمر چه تاثیری بر شاخص های مالی، بیمه ای و اقتصادی آنها و یا به عبارت دیگر چه تاثیری بر عملکرد مالی، اقتصادی و بیمه ای آنها خواهد گذاشت. برای جواب به این سوال شرکت بیمه آسیا در استان تهران انتخاب و پرسشنامه در بین کارشناسان آن توزیع گردید.با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیونی، رابطه مثبت و معنی داری بین بازارگرایی با عملکرد مالی، بیمه ای و اقتصادی برآورد گردید. با توجه به یافته های تحقیق می توان این چنین مطرح کرد که به هر میزان یک شرکت در زمینه بیمه های عمر بازارگراتر باشد، در مرحله اول عملکرد خود آن شرکت افزایش می یابد، ضمن آنکه روی آوری به مقوله بازارگرایی در بیمه عمر موجب افزایش سهم بیمه های عمر در پرتفوی صنعت بیمه کشور می شود و هممچنین نااطمینانی خریداران بالقوه بیمه عمر را کاهش خواهد داد.

Keywords:

بیمه عمر , عملکرد بیمه ای , عملکرد مالی , عملکرد اقتصادی