بررسی چالش های حقوقی بیمه های زندگی در ایران

بیمه های زندگی ارایه شده در صنعت بیمه های بازرگانی ایران عمدتا براساس قانون بیمه ایران مصوب اردیبهشت ماه 1316 و مصوبات شورایعالی بیمه همچون آیین نامه های 68 و 71 تنظیم می شوند. عدم وجود شرایط عمومی مصوب در این زمینه از فعالیت های بیمه گری علیرغم تاکید بر تدوین آن طبق آیین نامه شماره 71 شورایعالی بیمه، عمدتا موجب تحقق نیافتن برخی از اهداف عالی این بخش از پوشش های بیمه گری بخصوص صیانت از حریم اقتصادی خانواده بلافاصله پس از تهدید جدی سرپرست اقتصادی خانواده بدلیل فوت و یا از کارافتادگی دایم شده است. تاخیر در پرداخت سرمایه بیمه های زندگی توسط شرکت های بیمه بدلیل بروکراسی بی مورد اداری و از بین رفتن ارزش سرمایه مورد تعهد بیمه گر ناشی از آثار تورمی در اقتصاد جامعه، عدم سرمایه گذاری خسارات در جریان و معوق در تعهد بیمه های زندگی توسط شرکت های بیمه برای یپشگیری از آثار تورمی اینگونه سرمایه ها، عدم تعیین کفیل بیمه ای برای حفاظت از تامین اتیه اقتصادی افراد صغیر ذینفع بیمه نامه، از بین رفتن حقوق فرزندان اناث در تقسیم سرمایه بیمه های زندگی طبق قانون انحصار وراثت، توقیف سرمایه بیمه های زندگی در دادگاه قضایی به اشتباه بعنوان ماترک بیمه شده متوفی و بسیاری از آثار دیگر قانونی تضییع کننده حقوق ذینفعان بیمه نامه های زندگی از عمده مشکلات عدم تعریف شرایط عمومی بیمه های زندگی در ایران است در این مقاله ضمن بررسی ابعاد حقوقی قانون بیمه و مصوبات شورایای عالی بیمه در ارتباط با بیمه های زندگی و رویه های قضایی و عرف موجود در صنعت بیمه در این خصوص به چالش های حقوقی مترتب در این قوانین و مقررات در ارتباط با بیمه های زندگی پرداخته خواهد شد. شرح نیاز به وضوح و انعطاف پذیری در قوانین ذینفع، تشریح کاربردهای انواع متفاوت توافق نامه های بیمه های زندگی، تشریح اقدامات فعلی بیمه گران زندگی در قبال بیمه گذاران و حقوق مختلف بیمه شده که به وی در فرم پیشنهاد ارایه می شود و نحوه تلخیص حقوق دایمی بیمه شده و ذینفع در شرایط عمومی بیمه نامه از جمله دیگر مباحث مطرح در این مقاله می باشد.

Keywords:

حقوق بیمه , بیمه های زندگی , قانون بیمه های زندگی در ایران