به کارگیری تیوری فازی جهت محاسبه کمی و اولویت بندی ریسک ها در تعیین حق بیمه منصفانه در سایت پتروشیمی

امروزه پیچیدگی مطالعه ریسک ها و اثرات آنها بر یکدیگر، صنایع مختلف را به سمت توجه بیشتر به اهمیت مدیریت ریسک و ارایه راهکارهایی مناسب جهت ارزیابی و کنترل ریسک ها و عدم قطعیت ها سوق داده است. استمرار تولید در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی تا حد زیادی وابسته به مدیریت ریسک بوده و یکی از اهداف مدیریت ریسک در این صنایع، کاهش ریسک هایی است که روند تولید را دچار اختلال می نماید. در کشور ایران، علی رغم فعالیت ها و پیشرفت های گسترده صورت پذیرفته در خودکفایی و تولید علم در صنعت بیمه، گسترش و توسعه برخی از بیمه نامه ها همچنان مغفول مانده است. این مشکل ممکن است دلایل مختلفی از جمله عدم شناسایی کامل ریسک و یا پیچیدگی های ماهیت ریسک تحت پوشش برخی بیمه نامه ها داشته باشد و توجه بیشتر بیمه گران را می طلبد. این پژوهش با به کارگیری منطق فازی در یک روش تصمیم گیری جمعی جدید در صنعت بیمه، در خصوص کمی سازی آثار ریسک های تهدید کننده یک پالایشگاه در بیمه نامه عدم النفع تهیه شده و با ارایه روشی کارآمد جهت اندازه گیری کمی اثر ریسک ها، آنها را با توجه به میزان تاثیرگذاری (علت) و تاثیرپذیری (معلول) در خسارات احتمالی به صورت کمی اولویت بندی می نماید.

Keywords:

ارزیابی ریسک , منطق فازی , اندازه گیری کمی , عدم النفع