تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در مدیریت شهری نوین با رویکرد مشارکتی (مورد مطالعه: شهرداری کرج)

مدیریت شهری در ایران به دلیل تمرکز گرایی، مدیریت بخشی و برنامه های شهری برون گرا، از روشهای مدیریتی مشارکتی و حکمرانیخوب شهری فاصله گرفته و جای خالی شهروندان فعال در اداره شهرهای ایران احساس می شود. مفهوم حکمرانی خوب شهری به تعامل بخش دولتی و خصوصی و شهروندان در اداره امور شهری در یک جریان افقی تاکید دارد و به نوعی ضعف ساختارهای مدیریتی سنتی و دولت مدار را نشان می دهد. حکمروایی شایسته شهری که مبتنی بر برنامهریزی مشارکتی است، امروزه وجه غالب الگوهای نوین مدیریت شهری در جهان میباشد. بر همین اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی، تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در مدیریت شهری نوین با رویکرد مشارکتی در شهرداری کرج میباشد. روش تحقیق در مقاله حاضر، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر بررسی های اسنادی و پیمایشی بوده است. داده های مورد نیاز پژوهش، از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و برای انجام تحلیل های مورد نیاز و اولویت بندی شاخص های مورد مطالعه از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شده است. در این پژوهش با اقتباس از اصول حکمروایی شایسته ارایه شده توسط سازمان های جهانی نظیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد، بانک جهانی و نظریه پردازان بین المللی، شاخص های مشارکت، پاسخگویی، شفافیت، قانونمداری، اثر بخشی - کارایی و مسیولیت پذیری انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج تحقیق بیانگر آن است که: 1-میزان تحقق پذیری پاسخگویی، مسیولیت پذیری و شفافیت مدیران شهری کرج به شهروندان در سطح پایینی قرار دارد، 2- از نظر شهروندان، میزان کارایی و قانون مداری مدیران شهری در سطح بالا و قابل قبولی قرار دارد. بنابراین جهت بهبود همه جانبه فاکتورهای حکمروایی خوب شهری و به تبع آن رضایتمندی شهروندان از مدیریت شهری، می بایست یک تجدید نظر همه جانبه و فراگیر در برنامه ریزی این شهر صورت گیرد. در پایان پیشنهاداتی جهت بهبود میزان تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری ارایه شده است.

Keywords:

مدیریت شهری , حکمروایی خوب شهری , شهرداری کرج