بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر رفتار شهروندی دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر رفتار شهروندی دانش آموزان ابتدایی ناحیه چهار کرجاست. طرح تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. این پژوهش در جامعهدانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی ناحیه چهار کرج در سال تحصیلی 97-96 انجام شد که تعداد آنها 3241 نفر بودند. در ابتدا با روش نمونه گیری تصادفی ساده یک مدرسه انتخاب و سپس با همین روش 60 دانش آموز در دو گروه قرار گرفتند.برای گروه آزمایش مهارتهای ارتباطی به مدت 10 جلسه آموزش داده شد ولی برای گروه کنترل آموزش داده نشد. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد تربیت شهروندی تابش (1391)، با ابعاد قانون گرایی، روحیه مشارکت جویی، مسیولیتپذیری و اعتماد به نفس بود. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه تربیت شهروندی 0/895 شد. روایی پرسشنامه نیز مورد تایید متخصیصن قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون k-s، آزمون لوین و آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین نمرات رفتار شهروندی (p<0/01, f=20/963) در بینهردوتفاوت معناداری وجود دارد که نشان از تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر رفتار شهروندی دانش آموزان است. همچنینآموزش مهارت های ارتباطی بر ابعاد رفتار شهروندی (بعد قانون گرایی، بعد مشارکت جویی، بعد مسیولیت پذیری و بعداعتماد به نفس)، دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی ناحیه چهار کرج موثر بوده است.

Keywords:

آموزش مهارت های ارتباطی , رفتار شهروندی , دانش آموزان ششم ابتدایی