کورش فاتح نژاد - گروه مدیریت آموزشی، دانشکده امام علی (ع)، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

جامعه پذیری مدرس های یکی از اهداف رسمی نظام آموزشی و به نوبه ی خود عنصری مهم در هویت بخشی، تداوم-بخشی و تعمیق عناصر فرهنگی اعم از ارزشها و هنجارها به دانش آموزان است. مدرسه نقش الگوسازی و تثبیتی قابلتوجهی در یادگیری های دانش آموزان ایفا می کند. بنابراین در جامعه پذیری دینی اهمیت بسزایی می یابد. محور اصلی اینمقاله پیرامون تاثیر مدرسه در جامعه پذیری دینی بر روی دانش آموزان بوده است و روش پژوهش از نوع توصیفی –تحلیلی بوده و از منظر هدف، کاربردی است. در مطالعه کتابخانه ای از ابزار فیش برداری و در مطالعه پیمایشی از ابزارپرسشنامه بهره گرفته شده است. پرسشنامه ی مورد استفاده، پرسشنامه ای محقق ساخته و دارای 42 گویه بوده است که بااستفاده از مقیاس لیکرت نمره دهی گردید. ابعادی که در پرسشنامه مد نظر قرار گرفتند، چهار بعد از نقش مدرسه شاملمحتوای کتب، مدیریت مدارس، نقش معلم و فعالیت های فوق برنامه بوده است. پایایی پرسشنامه از طرق ضریب آلفایکرونباخ (0/871) مورد تایید قرار گرفت و روایی پرسشنامه نیز با توجه به نظرات نخبگان و به صوری تایید شد. جامعهآماری پژوهش حاضر دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه شهر جدید صدرا بودند که از این میان تعداد 250 نفر دانش-آموز پسر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در میان عوامل موثرمدرسه، نقش معلم و فعالیتهای فوق برنامه از سایر عوامل مهمتر است.

مدرسه، جامعه پذیری، جامعه پذیری دینی، آموزش