احیاء بافت های قدیمی و فرسوده شهری با بهره گیری از رویکر بازآفرینی (مورد مطالعه: منطقه 15 تهران)

بازآفرینی بحثی است که امروزه در ساماندهی مراکز تاریخی درکشورمطرح است و قبلا تحت عناوین دیگری همچون بازسازی،نوسازی، بهسازی و ساماندهی مطرح شده است و حال بازآفرینی تمامی این مباحث را در بر دارد و سعی در احیاء شهر و نوزایی آندر راستای مشارکت مردمی در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، محیطی و کالبدی به منظور ارتقای کیفیت زندگی در در مراکزتاریخی شهر و محله های هدف در پیوند با کل شهر، دارد. رویکرد بازآفرینی پایدار یکی از جدید ترین رویکردهای پذیرفته شدهجهانی در مواجه با بافت های فرسوده است. توجه به بافت های فرسوده و قدیمی و رفع ناپایداری آن ها، به موضوعی جدی و محوریتبدیل شده، به گونه ای که سازمان های ذیربط را به تکاپوی ساماندهی و بازآفرینی بافت های مذکور سوق داده و لزوم مداخله دراین بافت ها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نموده است. رویکردهای مرمت و بهسازی شهری در سیر تحول و تکامل خود ازبازسازی، باززنده سازی، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و نوزایی شهری تکامل یافته و در این مسیر، از حوزه توجه صرف بهکالبد به عرصه تاکید بر ملاحظه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز گذری داشته است. بافت قدیمی شهرها به واسطه قدمتتاریخی و وجود عناصر با ارزش تاریخی، موقعیت مناسب ارتباطی، دربرگیری بازار اصلی شهر و قلب تپنده اقتصادی آن دارای ارزشو جایگاه منحصر به فردی در ساختار فضایی و کارکردی شهر است. این بافت ها با مشکلات و موانع ساختاری و عملکردی خاصیدر ابعاد مختلف مواجه می باشند، طرح های بازآفرینی سعی در استفاده از پتانسیل های موجود در مناطق فرسوده را دارند و بنابراینسعی دارند با بهره گیری از مشارکت گسترده عمومی با صرف کمترین بودجه، حیات اجتماعی و رونق اقتصادی را به بافت بازگردانند.بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر احیاء بافت های قدیمی و فرسوده شهری با بهره گیری از رویکر بازآفرینی در منطقه 15تهران با رویکرد مشارکتی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد باتوجه به رشد سریع شهرها دردهه های اخیر، بافت های تاریخیغالبا مورد بی توجهی قرارگرفته و با مشکلاتی از جمله ناکارآمدی زیرساخت ها، شبکه ی حمل و نقل وکمبود خدمات محلی روبهرو شده که باعت کاهش حس تعلق، امنیت و منزلت اجتماعی شده است.

Keywords:

بافت های قدیمی , بافت فرسوده شهری , بازآفرینی , منطقه 15 تهران