پیش بینی آمادگی به اعتیاد بر اساس هیجان خواهی و خودکارآمدی در دانش آموزان پسر 12 تا 18 سال شهر زاهدان

هدف از انجام این پژوهش، پیش بینی آمادگی به اعتیاد بر اساس هیجان خواهی و خودکارآمدی در دانش آموزان پسر 12 تا 18 سال شهر زاهدان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی پژوهش از کلیه ی دانش آموزان پسر پایه 12 تا 18 سال شهر زاهدان در سال تحصیلی 1396-97 تشکیل شده است که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 374 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های آمادگی به اعتیاد( وید و بوچر،(1992، هیجان خواهی (زاکرمن، (1968 و خودکارآمدی عمومی (شوارتز و مادوکس، (1979 استفاده شد. داده ها از طریق آزمون آماری رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر پیش بینی آمادگی به اعتیاد بر اساس هیجان خواهی و خودکارآمدی در دانش آموزان پسر 12 تا 18 مورد تایید قرار گرفته است(.(P> 0/001 پس می توان نتیجه گرفت که با آموزش های روانشناختی در سطح مدارس و به والدین دانش آموزان می توان باعث افزایش خودکارآمدی و کنترل هیجان خواهی در دانش آموزان پسر شد و ازمیزان گرایش به اعتیاد آن ها کاست.

Keywords:

آمادگی به اعتیاد , هیجان خواهی , خودکارآمدی , دانش آموزان پسر