اثربخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر کیفیت زندگی و عاطفه منفی بیماران افسرده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مهارت های مقابله ای بر کیفیت زندگی و عاطفه منفی بیماران افسرده در سال 1397 انجام گرفته است. این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و با روش پیش آزمون– پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه بیماران مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تبریز را شامل می شود که از کیفیت زندگی و همزمان از عاطفه منفی برخورداربود ند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 50 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب گردیدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش(25 نفر) و گواه 25) نفر) جاگماری شدند. گروه آزمایش در طی 8 جلسه، مهارت های مقابله ای را آموزش دیدند ولی آموزش مهارتهای های مقابله ای برای گروه گواه ارایه نشد. جمع آوری اطلاعات این پژوهش با استفاده از پرسشنامه های پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و مقیاس عاطفه مثبت و منفی PANAS-X در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک متغیره و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارت های مقابله ای بر عاطفه منفی f= 9/709) و(p=0/003 و همچنین کیفیت زندگی(f =10/649 و(p= 0/002 بیماران افسرده موثر می باشد.

Keywords:

مهارت های مقابله ای , عاطفه منفی , بیماران افسرده , کیفیت زندگی