مهدی محمودی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
معصومه یزدی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه پیام نور

یادگیری و تفکر، هدف اساسی سیستم های آموزشی بوده و تفکر انتقادی به عنوان یک پیامد مطلوب در ارتباط با آموزش می باشد. سبک های یادگیری نیز بر یادگیری موثر است که از راه تجربه کسب می گردد و هر فردمتناسب با سبک یادگیری خود مطالب را اخذ و یاد می گیرد. در آموزش الکترونیکی، ارایه مطالب براساس نیازهای فراگیران تغییر می یابد و در آن، فضایی ایجاد می شود تا فراگیر با فراغ بال و به دور از اضطراب و با حفظ استقلال و اعتماد به نفس، به فعالیت های مورد نظر خود بپردازد. آموزش الکترونیکی یک سیستم آموزشی واحد را برای تعدادی از فراگیران فراهم می سازد که منجر به ایجاد فرصت های آموزشی مختلف می شود. گرایش به تفکر انتقادی مجموعه ای از عادات ذهنی یا تمایل به فکر کردن به صورت انتقادی است که شامل هفت مولفه ی جستجوی حقایق، فراخ اندیشی، تحلیل گری، نظاممندی، اعتماد به نفس انتقادی، کنجکاوی، بلوغ در قضاوت می باشد. تفکر انتقادی که تقریبا به معنای تفکر اندیشمندانه و منطقی است که روی تصمیم گیری برای انجام دادن چیزی یا باور آن متمرکز است. به طور کلی تفکر انتقادی یکی از رایجترین مباحث در زمینه ی ارتقای سطح مهارت های دانشجویان دریادگیری الکترونیکی است که نقشی محوری در تصمیم گیری و حل مسیله دارد لذا با توجه به میزان اهمیت مطالب ذکر شده در این تحقیق سعی می شود به بررسی میزان تاثیر تفکر انتقادی به عنوان ضرورتی انکارناپذیر دریادگیری الکترونیکی پرداخته شود.

یادگیری الکترونیکی، تفکر انتقادی، انکار ناپذیر بودن