CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی سازگاری گونه هرش (Tavernieracuneifolia) در استان هرمزگان

عنوان مقاله: بررسی سازگاری گونه هرش (Tavernieracuneifolia) در استان هرمزگان
شناسه ملی مقاله: WATERSHED13_001
منتشر شده در سیزدهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری و سومین همایش ملی صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست با محوریت آبخیزداری و صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

رحمان اسدپور - کارشناس ارشد،مرکزتحقیقات وآموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، ایران
محمد امین سلطانی پور - مرکزتحقیقات وآموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان،سازمان تحقیقات،آموزش وترویج کشاورزی،بندرعباس،ایران.
ابراهیم جعفری تختی نژاد - دانشجوی دکترای بیابان دانشگاه هرمزگان، ایران.
سودابه طاووسی - کارشناس ارشد رشته خاک شناسی دانشگاه شیراز

خلاصه مقاله:
گونه هرش (Tavernieracuneifolia) یکی از گونه های مهم مرتعی استان هرمزگان از تیرهPapilionaceae است.به منظوربررسی کشت و استقرار این گونه پهن برگ، این بررسی در حوزه معرف و زوجی دهگین (استانهرمزگان) در حدود جغرافیایی 29 12 °57 طول شرقی و 6 46 °27 عرض شمالی از سال 1393 به مدت سه سال انجام شد. سه روش بذرکاری در فارو، بذرکاری در پیتینگ و بذرکاری در هلالی های آبگیر در قالب طرح پایه آماری اسپلیت پلات با تیمار اصلی تاریخ کشت و 3 تیمارهای فرعی روش کاشت در سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس میزان زنده مانی بذور سبز شده گیاه هرش نشان داد که تیمارهای کنتور فارو و پیتینگ اختلاف معنی داری ندارند اما بین این دو تیمار با تیمار هلالی آبگیر اختلاف معنی دار وجود دارد. بیشترین درصد زنده مانی در تیمار هلالی آبگیر با 3/33 درصد و کمترین مربوط به تیمار کنتور فارو با 2/2 درصد زندمانی بود.

کلمات کلیدی:
سازگاری،گونه هرش،بذرکاری، استان هرمزگان

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/827153/