ارزیابی خطر زمین لغزش در حوزه دماوند به روش رگرسیون لجستیک

در این تحقیق حوزه آبخیز دماوند به مساحت 6/736 کیلومتر مربع واقع در استان تهران در حاشیه جنوبی رشته کوههای البرز مرکزی واقع شده با آماده سازی نقشه زمین لغزش و شناسنامه اطلاعاتی آنها براساس عکس های هوایی (1:20000 و 1:50000) و بررسی های میدانی شروع شد در مرحله بعدی لایه های اطلاعاتی مربوط به عوامل موثر با استقاده از پکیج ArcGIS 9.2 تهیه گردید. براساس DEM به دست آمده لایه های اطلاعاتی مربوط در سیستم (GIS) آماده شد. اهداف پژوهششناخت عوامل ناپایداری شیب های مناطق ناپایداری شیروانی خیز منطقه دماوند و توسعه و ارزیابی یک مدل مناسب جهت پهنه بندی آن خصوصا مناطقی که در آن ها ناپایداری در شیروانی ها معمول است ودرجه بندی کل اراضی منطقه براساس درجه خطر ناپایداری در شیروانی با شناسایی تمام زمین لغزش های منطقه , مطالعات آماری با استفاده از نرم ‎افزارهای کامپیوتری به روش جداول توافقی و آزمون آماری به روش ناپارامتری (مربع‎کای) انجام گرفته است همچنین مقادیر ضرایب و توافق برای تک ‎تک عوامل موثر بدست آمده و با همدیگر مقایسه شده اند. در این مطالعه جهت ارزیابی و تطبیق مدل های ناپایداری روش رگرسیون لجستیک مورد استفاده قرار گرفته است. ارزیابی نتایج مدل ها برحسب روش منحنی ROC نشان می-دهد که روشرگرسیون لجستیک 5/76 درصد، امکان پیشگویی دقیق تری دارد .

Keywords:

ناپایداری شیروانی , عوامل , رگرسیون