ارزیابی آلودگی خاک به فلزات سنگین در مقیاس سیمای سرزمین

امروزه آلودگی خاک ناشی از فلزات سنگین به دلیل سمیت و پایداری آن ها، به یک معضل زیست محیطی مهم در سطح جهان تبدیل شده است. لازمه کنترل و پیشگیری این آلاینده ها، شناخت منابع آلوده کننده به خصوص منابع انسانی و نحوه پراکنش آنها در سرزمین و ارتباط آنها با الگوهای کاربری اراضی می باشد. فعالیت های انسانی کاربری اراضی و سیمای سرزمین را تغییر می دهند و چیدمان هایی از لکه های طبیعی و انسان ساخت به وجود می آورند که در اندازه، شکل و ترتیب بسیار متفاوت است. بوم شناسی سیمای سرزمین بر توصیف الگوهای مکانی و تاثیر آن بر کارکرد بوم سازگان تاکید دارد. بررسی الگوهای سیمای سرزمین یک روش مناسب و مفید برای شناخت و بررسی آلودگی خاک در مقیاس منطقه ای به وجود آورده که به کمک آن می توان توزیع و وضعیت آلودگی خاک را در منطقه به خوبی ارزیابی کرد. بررسی روند تغییرات مکانی فلزات سنگین و تعیین منابع آلودگی و همچنین تاثیر الگوهای کاربری اراضی به آنها جهت تعیین نقاط بحرانی آلوده، مدیریت مناطق آلوده و ارایه راهکارهای کنترل آلودگی در این مناطق بسیار سودمند می باشد. بنابراین، توصیف کامل سیمای سرزمین و الگوهای آلودگی می تواند راندمان مدیریت محیط زیست و طراحی شهری، صنعتی و کشاورزی را بهبود بخشد.

Keywords:

آلودگی خاک , فلزات سنگین , الگوهای کاربری اراضی , متریک های سیمای سرزمین