تغییر الگوی کاربری اراضی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی (مطالعه ی موردی: کشت دانه های روغنی)

هدف از این پژوهش بررسی اثر تغییر احتمالی اقلیم در آینده بر تناسب اراضی کشت دانه های روغنی در استان آذربایجان غربی است. بدین منظور پس شناسایی نیازهای رویشی کشت این دو محصول، به مدلسازی شرایط دما، بارش، تابش و رطوبت نسبی در دوره های آینده پرداخته شد. برای مدلسازی عناصر مذکور از مدل LARS-WG و شبکه عصبی پرسپترون چند لایه (MLP-ANN) و بر اساس نتایج خروجی های مدل گردش عمومی جو ECHO-G و تحت سناریوی A1 استفاده شد. سپس نیازهای رویشی (معیارها) به صورت رقومی برای دوره پایه 2010-1987 و سه دوره در آینده آماده سازی شد. برای تعیین درجه اهمیت هریک از معیارهای تعیین شده، از روش دیماتل و تحلیل شبکه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که تغییرات اقلیمی یک فرصت برای کشت برخی گونه های دانه ی روغنی در استان آذربایجان غربی است و برای برخی دیگر نیز شرایط نا مساعدی را فراهم خواهد نمود که با تغییر الگوی کشت متناسب با توان محیطی منطقه می توان به خوبی از این فرصت استفاده کرد. بطوریکه اراضی مناسب و بسیار مناسب تا حدود 7 تا 10 درصد نسبت به دوره پایه افزایش می یابد.

Keywords:

دانه های روغنی , تغییرات اقلیمی , تحلیل شبکه , آذربایجان غربی