مهدی حاج سردار - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سیدمهدی برقعی - دکترای تخصصی مهندسی محیط زیست، دانشگاه صنعتی شریف
امیرحسام حسنی - دکترای تخصصی مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
افشین تکدستان - دکترای تخصصی مهندسی محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

در این تحقیق به منظور افزایش بازدهی حذف بیولوژیکی نیتروژن از فاضلاب صنعتی دارای غلظت نیتروژن بالا، منابع کربن مختلف در شرایط راهبری گوناگون به کار گرفته شدند و بهترین عملکرد هریک انتخاب گردید. عملکرد رآکتور ناپیوسته متوالی با بستر متحرک (MBSBR) و رآکتور بیوفیلمی ناپیوسته متوالی (SBBR) در مقیاس آزمایشگاهی با به کارگیری منابع کربن داخلی و خارجی در تصفیه فاضلاب صنعتی با غلظت آمونیوم برابر با mg/l 1450 مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از منبع کربن داخلی با نسبت 1 به 5 به حجم رآکتور، بازدهی حذف نیتروژن کل (TN) در دو رآکتور MBSBR و SBBR به ترتیب برابر با 83/3% و 87 % ثبت شد. بهترین بازدهی در زمان به کار گیری منبع کربن خارجی، مربوط به استفاده از اتانول بود و در این حالت، بازدهی حذف TN در رآکتور SBBR از MBSBR بالاتر بود (89/4 %). اثر زمان ماند سلولی (SRT) ، نسبت کربن به نیتروژن (C/N) و مقدار اکسیژن محلول (DO) بر افزایش بازدهی حذف نیتروژن نیز بررسی گردید و نتایج نشان داد که بهترین عملکرد MBSBR در SRT برابر با 25 روز، نسبت C/N برابر با 10 و DO برابر با 1 mg/l بود حال آنکه بهترین عملکرد SBBR در SRT برابر با 50 روز، نسبت C/N برابر با 13 و DO برابر با 0/5 mg/l بود.

رآکتور بیوفیملی، فاضلاب صنعتی، منبع کربن، نیتروژن