زینب حاجی زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان
هدی قاسمیه - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان

نفوذ، یکی از مولفه های اصلی چرخه هیدرولوژیکی است. قسمتی از باران هنگام رسیدن به سطح زمین در خاک وارد می شود و یا به عبارتی نفوذ می-کند. هرچه شدت نفوذ آب در خاک بیشتر باشد، یا رواناب به وجود نیامده و یا مقدار آن کم خواهد بود. نفوذ آب به درون خاک، پدیده دیگری را نیز به دنبال دارد که حرکت آب درون خاک یا Percolation نامیده می شود. اهمیت پدیده نفوذ، پژوهشگران را بر آن داشته تا همواره در پی ارایه مدلی مناسب برای بیان کمی آن باشند. نفوذپذیری خاک یک حوزه آبخیز براساس شرایط اقلیمی و ساختمان خاک خاص خود، پارامترهای منحصر به فردی دارد. در مناطق مختلف، مدل های نفوذ، دارای عملکرد متفاوتی هستند که دلیل این تفاوت ها، بستگی به تغییر در شرایط حاکم بر حوضه های مورد مطالعه دارد. از جمله این تفاوت ها، می توان به تفاوت در کاربری ها، خصوصیات خاک مانند بافت، درصد ماده آلی و ساختمان و ... در حوزه های آبخیز اشاره کرد. در این تحقیق تلاش می شود مدل های مختلف تجربی نفوذ مانند کوستیاکوف، کوستیاکوف لوییز، گرین – آمپت، فیلیپ، هورتون و .... کاربرد آنها در پژوهش های مختلف به اختصار توضیح داده شود.

نفوذپذیری، مدل کوستیاکوف، مدل گرین- آمپت، مدل کوستیاکوف- لوییز، استوانه مضاعف