تحلیل نقش عوامل و مخاطرات ژیومورفولوژیکی در توزیع جغرافیایی سکونتگاه های روستایی منطقه کاکاوند شرقی استان لرستان

نظام استقرار سکونتگاه های بشری متاثر از عوامل متعددی است و انسان با توجه به فرصت ها و محدودیت های پیش روی خود از جمله موارد طبیعی، سکونتگاه خود را سامان می دهد. به دلیل نقش عوامل ژیومورفولوژیک بر استقرار 91 روستای دهستان کوهستانی کاکاوند شرقی، این محدوده مطالعه موردی مناسبی جهت بررسی نقش عوامل و مخاطرات ژیومورفیک بر نحوه استقرار سکونتگاه های روستایی محسوب می گردد. نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای و روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد. برای انجام کار با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی و مطالعات میدانی به گردآوری داده ها و اطلاعات پرداخته شده است. برای تحلیل داده ها ابتدا نقشه های پایه تهیه و سپس استقرار سکونتگاه ها در رابطه با هر عامل ژیومورفولوژیک در محیط نرم افزار Arc GIS بررسی شد. در ادامه جهت تعیین میزان همبستگی عوامل ژیومورفولوژیک با پراکنش سکونت گاههای روستایی از آزمون پیرسون برای تحلیل کمی داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که مهمترین عامل ژیومورفولوژیک موثر بر توزیع فضایی سکونت گاههای روستایی محدوده مورد مطالعه، را عامل رودخانه با ضریب همبستگی (0/9=r) در سطح احتمال 0/08 و کمترین تاثیر را عامل ارتفاع با سطح معناداری 0/05 با ضریب همبستگی 04/ دارا می باشد.

Keywords:

عوامل ژیومورفولوژیکی , توزیع فضایی , سکونت گاه های روستایی