اثرات استفاده از آب خاکستری در بخش کشاورزی وبررسی تغییرات کیفی خاک

رشد تصاعدی جمعیت همگام با خشکسالی بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، محدودیت منابع آبی را افزایش داده است. از این رو استفاده از آبهای بازیافتی (از جمله پساب تصفیه خانه ها) به عنوان یک ابزار مهم مدیریت منابع آب نه فقط در مناطق خشک بلکه در مناطق مرطوب دنیا نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. با توجه به اینکه پساب های شهری خیلی کم تحت تاثیر خشکسالی قرار می گیرند لذا فاضلاب تصفیه شده در صورت راهبردهای مدیریتی متناسب با شرایط هر منطقه یک منبع آبی مطمین جهت استفاده مجدد در کشاورزی خواهد بود. با این توصیف این پژوهش با دو تیمار آبیاری (پساب و آب معمولی) و دو عمق (30 – 15) و (15 – 0) سانتی متر، در 3 تکرار بر روی خاک های منطقه رامهرمز تحت کشت گیاه ریحان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هدف ارزیابی کیفی تیمارهای آلودگی آب خاکستری و اثر کاربرد زراعی آن بر برخی خصوصیات خاک طراحی و اجرا شد. به همین منظور پیش از کاشت و پس از برداشت گیاهان، نمونه برداری از خاک صورت گرفت. پساب کاربردی از نظر پارامترهای آلودگی نظیر COD و TSS در مرز مجاز می باشد و طی روند تصفیه PH پساب تغییر محسوسی نداشته است. تحلخل خاک و درصد رطوبت ظرفیت زراعی در اثر کاربرد پساب در مقایسه با شاهد با افزایش مدت زمان آبیاری افزایش معنی دار داشته است و این افزایش معنی دار داشته است و این افزایش در عمق میانی بیشتر بوده است. نسبت جذب سدیم خاک در اثر کاربرد پساب و آب معمولی نسبت به شرایط اولیه کاهش معنی دار داشته است ولی این کاهش در مورد آب معمولی بیشتر بوده است. مقدار بیکربنات در اثر آبیاری با پساب افزیش معنی دار داشته است. و در اثر آبیاری با آب معمولی کاهش می یابد و به دلیل گنجایش بافری خاک تاثیر معنی دار بر PHخاک نداشته است.

Keywords:

پساب , تحلخل , رطوبت ظرفیت زراعی , آلودگی