مقایسه عملکرد کاتالیست های آهن دار پیریت و مارتیت طبیعی در فرآیند فنتون هتروژن جهت حذف آلاینده رنگزای نارنجی 7

امروزه پساب های تولیدی صنایع مختلف حاوی بسیاری از مواد سمی آلی می باشد. فرآیندهای اکسایش پیشرفته به عنوان روشی مفید و امید بخش جهت حذف آلاینده های آلی مقاوم از آب های آلوده، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در تحقیق حاضر تاثیر عملکرد میکروذرات پیریت و مارتیت جهت حذف ماده رنگزای اسید اورانژ 7 از محلول های آبی، با فرآیند فنتون هتروژن مورد بررسی قرار گرفته شد. مشخصات فیزیکی و شیمیایی کاتالیست های تولید شده توسط آنالیزهای XRD ، EDX و تصاویر SEM بررسی گردید. تاثیر پارامترهای عملیاتی مهم مورد مطالعه قرار گرفت. مقادیر بهینه جهت رسیدن به بیشترین کارایی حذف ماده رنگزای آلی توسط میکرو ذرات پیریت و مارتیت به ترتیب برای pH اولیه محلول 3 و 4، غلظت اولیه ماده رنگزا 5 میلی گرم بر لیتر، غلظت اولیه کاتالیست 0/4 گرم بر لیتر، مدت زمان انجام فرایند 30 و 40 دقیقه و غلظت اولیه هیدروژن پراکسید به ترتیب برابر 5 و 3 میلی مول بر لیتر تعیین گردید. در شرایط بهینه کارایی حذف ماده رنگزا توسط میکروذرات پیریت و مارتیت بیشتر از 98 درصد می باشد.

Keywords:

فنتون هتروژن , اسید اورانژ 7 , فرآیند های اکسایش پیشرفته , میکروذرات پیریت , میکرو ذرات مارتیت