افزایش پهنای باند آنتن های میکرواستریپ با استفاده از عناصر پارازیتی روی زیر لایه های متفاوت و ایجاد اختلال در صفحه زمین به منظور کاهش اندازه آنتن و امواج سطحی

به طور کلی روشهای مختلف افزایش پهنای باند آنتن های مایکرواستریپ از جمله استفاده از عناصر پارازیتی منجر به افزایش اندازه آنتن میشود. استفاده از موادی با ثابت دیالکتریک نسبی بالا به عنوان زیرلایه عناصر پارازیتی در کاهش اندازه آنتن موثر است. در این مقاله یک آنتن مایکرواستریپی با دو عنصر پارازیتی در دو گوشه آن، واقع بر روی زیر لایه هایی با مشخصات متفاوت با زیر لایه پچ اصلی، پیشنهاد میشود. از آنجایی که از موادی با ثابت دی- الکتریک نسبی بالا در زیر لایه پچ های پارازیتی بهره میبریم، با یک سری محدودیت از جمله افزایش امواج سطحی روبرو می شویم. به منظور کاهش این محدودیت ها و کوچک سازی آنتن از تکنیک اختلال در صفحه ی زمین (DGS) استفاده میشود. علاوه بر این در آنتن پیشنهادی با ایجاد اختلال در دو گوشه پچ اصلی و قرار دادن پچ های پارازیتی در دو گوشه ی دیگر میتوان به نسبت محوری مناسبی جهت داشتن پلاریزاسیون دایره ای رسید.به طور کلی در طراحی این آنتن افزایش پهنای باند آنتن های مایکرواستریپ، داشتن پلاریزاسیون دایره ای و جلوگیری از افزایش بیش از حد اندازه آنتن سه هدف اصلی بوده است.

Keywords:

آنتن میکرواستریپ , اختلال در صفحه زمین , پلاریزاسیون دایره ای , پهنای باند امپدانسی , عناصر پارازیتی