عوامل موثر کارآفرینی سازمانی

مفهوم کارآفرینی به طور سنتی تداعی گر خلاقیت افرادی است که ایده های تجاری نویدبخش را به کسب و کارهایجدید و موفق تبدیل می کنند. در دیدگاه شومپیتر، مبتکرترین افراد می توانند تغییر پایدار و تخریب خلاقانه را در بازارها وصنایع خاص ایجاد کرده و به تنهایی یا درون شرکت های بزرگ فعالیت کنند. اما پروسه کارآفرینی توسط سازمان های تثبیتشده هم انجام می شود که می توانند عدم تقارن بین تقاضای بازار و ظرفیت نوآوری اجتماعی– فنی را بررسی کنند. در چنینمقیاس گسترده ای (از فرد تا شرکت) کارآفرینی سازمانی بعنوان وسیله تحقق نوآوری سازمانی و افزایش عملکرد مالی و بازار به میان می آید با نمونه های فراوانی مثل اپل، سه ام، پروکتر و گمبل و گوگل. از ویژگیهای بارز اقتصاد امروز، تغییراتسریع است و کشورهایی می توانند از نظر اقتصادی قوی و موفق گردند که دارای کارآفرینان سازمانی نوآور و ریسک پذیرباشند. در واقع می توان گفت که کارآفرینی سازمانی نماد نوآوری و موفقیت در امور تجاری و کارآفرینان پیشگامان آن هستندکه با نظرات نوین خویش موجب تحولات اساسی در ساختار نظام اداری و افزایش کارایی و اثربخشی آن می شوند. از این رو،لازم است تا سازمان ها، روش های نوین تولید را جایگزین روش های سنتی سازند تا بتوانند به نیازهای بی انتهای مشتریان پاسخگویند و از مزیت رقابتی سازمان خود در برابر سایر رقبا محافظت کنند و همچنان در گردونه رقابت باقی بمانند.

Keywords:

کارآفرینی سازمانی , هوشیاری کارآفرینی , بریکولاژ , شایستگی های ممتاز فنی