مقایسه بین انگیزش شغلی و تعهد حرفه ای در مربیان کشتی استان های خراسان و تهران

هدف از مطالعه حاضر، بررسی مقایسه بین انگیزش شغلی و تعهد حرفه ای در مربیان کشتی استان های خراسان و تهرانبود. جامعه آماری این مطالعه را مربیان کشتی باشگاه های استان های خراسان و تهران در سال 1396 که دارای رتبه دوممربیگری و بالای ده سال سابقه کاری داشتند، تشکیل دادند. حجم نمونه های آماری این تحقیق برای استان های خراسان واستان تهران به ترتیب برابر با 70 و 169 نفر بود که صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات را سه پرسشنامهجمیت شناختی، پرسشنامه انگیزش شغلی لوداهل کیچنر و پرسشنامه تعهدات حرفه ای کلایکمن و هنینگ تشکیل دادند. جهتتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و شاخص گرایش مرکزی (میانگین)، شاخص پراکندگی (انحراف استاندارد(، درصد، تعداد، جداول و نمودارها برای توصیف نتایج استفاده شد. برای آمار استنباطی از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف جهت بررسی نرمالبودن داده ها و آزمون یو من ویتنی و فریدمن استفاده شد. کلیه کارهای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 24 انجام گرفت. باتوجه به نتایج پژوهش مشخص شد که متغیرهای تعهد حرفه ای، خودباوری، رضایت شغلی، مسولیت پذیری، خودکنترلی بیندوگروه مربیان کشتی استان های خراسان و استان تهران متفاوت است. ولی متغیر علاقه فرد به شغل و اهمیت شغل در مربیانکشتی استان های خراسان و استان تهران تفاوت وجود نداشت. به طور کلی می توان استنباط کرد نگرش مربیان کشتی دراستان های خراسان و استان تهران نسبت به علاقه فرد به شغل و اهمیت شغل یکسان است، به عبارت دیگر می توان بیان کردکه مربیان کشتی استان های خراسان و استان تهران نسبت به شغل مربیگری علاقه خاصی دارند و از درجه اهمیت بالاییبرخوردار است به طوری که شرایط منطقه ای نتواسته بر نگرش ها نسبت به این دو مولفه تاثیر گذار باشد. اما شرایط منطقه ایاستان های خراسان و استان تهران بر نگرش مربیان کشتی نسبت سایر مولفه ها تاثیر گذار بوده است.

Keywords:

انگیزش شغلی , تعهد حرفه ای , شغل , مربیان کشتی , مسولیت پذیری , خودکنترلی , خودباوری