مطالعه عوامل توسعه ظرفیت درگیر شدن کارکنان در صنایع خودروسازی تبریز توسط چارچوب منشور عملکرد

یکی از چالش های اساسی سازمانها در زمینه مدیریت استراتژیک، وجود شکاف بین اهداف کلان و سطح دستیابی به آنهااست که نتایج این شکاف بعضا منجر به عدم کارایی استراتژی های سازمان می گردد و نهایتا نارضایتی ذینفعان را موجب میشود.یکی از مهمترین گروه های ذی نفع در هر سازمانی کارکنان و پرسنل آن سازمان هستند که مطالعه خواسته های آنها و میزانمشارکت آن ها در استراتژی های سازمان میتواند نقش موثری در بهبود عملکرد و کارایی سازمان داشته باشد. منشور عملکردیکی از ابزارهای مدیریت و اندازه گیری عملکرد است که توجه ویژه ای به ذینفعان دارد. در این پژوهش بصورت مطالعه چندموردی بین شرکت های فعال در صنعت خودروی تبریز، بر اساس چارچوب منشور عملکرد، کارکنان به عنوان یکی از گروه هایکلیدی ذی نفع مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا عوامل موثر بر میزان درگیر ساختن این گروه ذینفعان مشخص گردید. نتایجبدست آمده نشان میدهد میزان و نحوه جبران خدمت، کیفیت و ویژگی های رهبری، عوامل شخصی (طرز فکر و دیدگاهکارکنان)، قدرت اثرگذاری و تصمیم گیری، جریان اطلاعات و میزان دسترسی، تاثیر سایر ذینفعان (تامین کنندگان، سرمایهگذاران، جامعه) و عوامل برون سازمانی نقش قابل ملاحظه ای در درگیر ساختن کارکنان در فعالیت های سازمان دارند.

Keywords:

مشارکت کارکنان , مدیریت ذینفعان , استراتژی , منشور عملکرد , مدیریت عملکرد