علی شیخ اعظمی - دانشگاه پیام نور استان مازندران ,دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی,مرکز
اسداله دیوسالار - دانشگاه پیام نور استان مازندران , دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی, مرک

با توجه به اینکه هدف رویکرد جاپای اکولوژیکی برقراری تعادل بین " مصرف منابع و تولید ضایعات بوسیله انسانها" و "تولید منابع و جذب ضایعات بوسیله طبیعت" است و کشورهای اسلامی بویژه کشورهای اسلامی جنوب غربی آسیا به دلیل واقع شدن در موقعیت استراتژیک و برخورداری از منابع عظیم گاز و نفت در کانون مصرف زدگی و تولید ضایعات می باشند ,این مقاله به مقایسه میزان جاپای اکولوژیکی در کشورهای اسلامی جنوب غربی آسیا(ایران,عراق,اردن,افغانستان,سوریه ,ترکیه) و کشور های صنعتی غربی (ایالات متحده,انگلستان,آلمان,فرانسه و روسیه) پرداخته است. ادبیات و پژوهشهای انجام شده گویای آنند که علیرغم میزان برخورداری کشورهای صنعتی از منابع کافی ,به دلیل مصرفی شدن روبه رشد, این کشورها در طبیعت با کسری بودجه اکولوژیکی مواجه هستند در صورتی که کشورهای اسلامی مورد مطالعه از بودجه اکولوژیکی بالای برخوردارند البته با توجه به میزان مصرف منابع , که نسبت به کشورهای صنعتی بسیار محدود تر می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تنش ها , فشارهای سیاسی,نظامی , اجتماعی و فرهنگی که از سوی دنیای صنعتی به کشورهای جنوب غربی آسیا اعمال می شود در راستای تحقق بخشیدن به استانداردهای رویکرد جاپای اکولوژیکی می باشد.

اکولوژی, جاپای اکولوژیکی, کشورهای صنعتی,کشورهای اسلامی