نرجس اکاتی - دانشگاه زابل، دانشکده منابع طبیعی، زابل
عباس اسماعیلی ساری - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، نو

تاکنون مقادیر قابل توجهی از فلزات سنگین در اثر فعالیت های انسانی وارد محیط زیست شده است.پرندگان ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استفاده از آب و غذای آلوده، در معرض مواد شیمیایی گوناگون نظیر فلزات سنگین قرار گیرند. پر می تواند نقش ذخیره و حذف فلزات سنگین را ایفا نماید. در این پژوهش میزان تجمع فلز سنگین pb در پر پرندگان مناطق جنوب غربی ایران با تاکید بر تاثیر سطح غذایی ونوع زیستگاه (آبی و خشکی) پرندگان مورد مطالعه قرارگرفت. در فاصله زمانی اردیبهشت تا خرداد 1386پرهای دم 60 پرنده متعلق به 18 گونه ( 13 گونه آبزی و 7 گونه خشکی زی) از موزه تاریخ طبیعی دانشگاه تربیت مدرس جمع آوری شدند. این پرندگان از منطقه جنوب غرب ایران (عمدتاً خوزستان) و سواحل خلیج فارس صید شده بودند. برای بررسی سطح غذایی روی میزان سرب پر پرندگان, پرندگان در 4 گروه شامل گیاهخوار( 18 پرنده), بی مهره خوار( 12 پرنده), همه چیزخوار( 21 پرنده) و ماهی خوار( 9 پرنده) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سرب در گیاهخواران, بی مهره خواران, همه چیزخواران و ماهیخواران به ترتیب 9/40 ، 6/82 ، 21/96 و 14/62mg/g بدست آمد. تفاوت معنی دار آماری در میزان سرب میان سطوح غذایی مختلف وجود داشت میانگین pb در پر پرندگان آبزی 15/8 mg/g و برای پرندگان خشکی زی 12/1 بدست آمد . میزان pb در پر پرندگان آبزی بالاتر از پرندگان خشکی زی بود. اما تفاوت معنی دار آماری برای مقادیر سرب بین پرندگان آبزی و خشکی زی وجود نداشت.

فلز سنگین, سرب، خوزستان، خلیج فارس