بررسی تاثیر سرریز فناوری بر ارزش افزوده بخش نفت و گاز ایران

هدف این مقاله بررسی تاثیر سرریز فناوری بر ارزش افزوده بخش نفت و گاز ایران می باشد. بازه ی زمانی مورد مطالعه1394-1365 با استفاده از مدل الگوی رگرسیون توزیع یافته (ARDL) است. متغیر وابسته ارزش افزوده بخش نفت و گاز متغیرهای مستقل شامل کانال های سرریز فناوری (سرمایه گذاری مستقیم خارجی و واردات کالاهای سرمایه ای و واسطه ای)،نیروی انسانی، نرخ تورم و درجه باز بودن تجاری می باشد. نتایج یافته ها نشان می دهد که سرریز فناوری از کانال هایسرمایه گذاری مستقیم خارجی و واردات کالاهای سرمایه ای و واسطه ای تاثیر مثبت و معنادار بر ارزش افزوده بخش نفت و گازدارد. سرمایه انسانی نیز به عنوان متغیر ظرفیت ساز داخلی دارای تاثیر مثبت و معنادار است.

Keywords:

ارزش افزوده , سرریز فناوری , نیروی انسانی , بخش نفت و گاز