بررسی تغییرات درازمدت سالانه رطوبت نسبی در ایستگاه زاهدان

رطوبت نسبی شاخصی برای بیان وضعیت رطوبت هوا می باشد که بیان می کند در یک دمای مشخص، هوا به چه میزان به حالت اشباع نزدیک است. در بسته هوایی با دما و فشار معین، رطوبت نسبی بیان کننده نسبت بخار آب موجود به مقدار آب مورد نیاز جهت اشباع آن بسته هوا می باشد.افزایش گازهای گلخانه های در جو نه تنها باعث گرمایش جهانی می شود بلکه باعث تغییراتی در رفتار پارامترهای هواشناسی از جمله رطوبت هوا می گردد. در این تحقیق تغییرات رطوبت موجود در هوا از طریق بررسی سری های متوسط رطوبت نسبی، حداکثر و حداقل رطوبت نسبی فصلی برای ایستگاه زاهدان مورد تحلیل قرار گرفت. از آنجا که رطوبت نسبی به دما بستگی دارد و کاهش یا افزایش دما در میزان رطوبت نسبی اثر می گذارد، در کنار بررسی رطوبت نسبی متوسط دما و بارندگی فصلی نیز بررسی گردید. نتایج نشان داد که تمامی شاخص های رطوبت نسبی مورد بررسی در ایستگاه زاهدان دارای روند کاهشی می باشد. در حالیکه متوسط دما در این ایستگاه روند افزایشی نشان می دهد که با توجه به رابطه معکوس رطوبت نسبی با دما، روند کاهشی رطوبت نسبی قابل توجیه می باشد. در عین حال تغییرات رطوبت هوا در فصول مختلف یکسان نیست.

Keywords:

جغرافیا , کنگره , جهان اسلام , ایران , زاهدان