بررسی ابزار روایت شناسی در رمان اتفاق گلی ترقی

گلی ترقی، نویسنده نام آشنای ایرانی است. او بعد از پنج دهه داستاننویسی، رمان اتفاق اولین داستان بلند خود رامنتشرکرد. در این پژوهش بهنقد و بررسی این رمان ازلحاظ ابزار روایت شناسی( تلخیص، صحنه،گفتوگو وتوصیف)پرداخته میشودکه یکی ازشاخه های ادبی داستان نویسی است و ریشه در ساختارگرایی دارد.گلی ترقی از ابزار توصیف بسیار بهره برده است و توانسته است به شیرینی و شیوایی رمان بیافزاید. روایت رمان از زندگی طبیعی و مسایل و مشکلات مردم جامعه اخذشده است.رمان اتفاق با رویدادها و اتفاقات نسبتا آرام و کم هیجان سپری میشود و زمان را به دو دوره تقسیم میکند و فرهنگهای مربوط به آن را نشان میدهد. رمان اتفاق زبان و سبکی ساده دارد. در داستان های ابتدایی گلی ترقی شخصیت داستان های او معمولا بیمارگونه ، ناامید ، ناتوان ، منزوی و تنها هستند که از هر چیزی ترس دارند. سرخورده اند رابطه ای با جامعه نداشتند چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی نگر می بینند. انقلاب و گذشته در رمان اتفاق مانند دیگر آثار خانم ترقی نقش محوری دارد گذشته مانند دیگر داستان های این نویسنده پررنگ جلوه میکند . زبان رمان بسیار ساده است و از تصنع های و واژگان ادبی خالی است اما زبان او در عین سادگی بسیار شیوا و شیرین و ملموس است .

Keywords:

رمان , روایت , زبان , شخصیت , اتفاق , گلی ترقی