بررسی سه داستان کوتاه ابوتراب خسروی براساس گفتمان انتقادی ون لیوون

مسیله ی اصلی در پژوهش حاضر، باتوجه به زمینه ی سیاسی و اجتماعی پیرامون روایت، تحلیل و بررسی متن از نظرگاه گفتمان انتقادی است. شیوه های متفاوت بازنمایی کارگزاران اجتماعی، با تکیه بر متن و براساس نظریه ی ونلیوون (1996) نشان داده خواهند شد. برایناساس، سه داستان یعقوب یعقوب ، مرثیه برای ژاله و قاتلش و و من زنی بودم به نام لیلا که زیبا بود از مجموعه داستان کوتاه دیوان سومنات نوشته ی ابوتراب خسروی انتخاب شدهاند و با شیوه ای توصیفی تحلیلی به بررسی ارتباط ساختار گفتارمدار باتوجه به مولفه های تحلیلی معنایی پرداخته میشود. همچنین، این نوشتار به دنبال واکاوی پرسشهای زیر است که:1. مولفه های جامعه شناختی معنایی در نوشته ی نویسنده چگونه به کار برده شده اند 2. در داستانهای ابوتراب خسروی، پرکاربردترین مولفه ها کدام اند نتایج به دست آمده نشان میدهند که خسروی از مولفه های مختلف اجتماعی استفاده کرده است. این بهره گیری در راستای توصیف بهتر وضع جامعه و تجسم بهتر روایت است. همچنین، مولفه های نقش دهی، هویت نمایی ظاهری و کارکردنمایی از مولفه های جامعه شناختی پرکاربرد و کمرنگ سازی مولفه ای کم کاربرد است.

Keywords:

گفتمان انتقادی , ون لیوون , یعقوب یعقوب , مرثیه برای ژاله و قاتلش , و من زنی بودم به نام لیلا که زیبا بود.