بررسی کهن الگوی منجی در آثار صادق هدایت

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 482

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MATNPAGOOHI06_065

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

Abstract:

قرن بیستم همراه با نظریه های جدید نقد ادبی، دیدگاه نوینی از آثار ادبی را بر روی خوان ندگان گشود و آنها را با ابعاد شگرف و تازه ای در این آثار آشنا ساخت. نقد کهن الگویی یا نقد اسطورهای یکی از انواع نقد جدید است که در حقیقت یکی از انواع نقد روانشناختی محسوب میشود. منتقدان این شیوه عمیقا در جستجوی صورتهای مثالی و کهن الگویی در آثار ادبی هستند و به تعبیر دیگر از رابطه ادبیات و هنر با اعماق سرشت بشری سخن میگویند؛ زیرا اثر هنری را تجلی نیروهای پویا و ذاتی برخاسته از روان جمعی بشریت میدان ند.این اصطلاح را نخستین بار، یونگ در بحث ناخودآگاه جمعی اش مطرح کرد و آن را آرکی تایپ نامید. کهن الگوها را میتوان شامل تصاویر، مایه ها و انگاره ها و نوع دانست. کهن الگوی منجی از نوع مایه ها و انگاره ها و مفاهیم مشترکی است که میان جوامع و فرهنگها و ادیان مختلف وجود دارد. منجی، فردی است که در زمانی خاص،که اصولا زمان پایان دنیا و دوره اوج سختیها و بدبختیهای انسان وسلطه تاریکیها در این دنیاست، ظهور میکند. این اندیشه علاوه بر اینکه دغدغه ذهنی انسانهای گذشته و ادیان مختلف بوده است، اندیشه و تفکری است پویا و زنده که امروزه و تا زمانی که انسانی روی زمین نفس میکشد در جریان خواهد بود. در این پژوهش برآنیم تا نمود کهن الگویی منجی را در آثار هدایت بررسی و آشکار کنیم که تا چه حد و در چه قالبهاو مفاهیمی در آثار او نمایان شده است.

Authors

مهناز مقبلی

کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی

حمیدرضا سلیمانی

کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی