سیدمحمد راستگوفر - دانشیار دانشگاه کاشان،
راضیه جلیلی سچه گانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان

ادبیات داستانی گونه ای از ادبیات است که در آن آثار را به صورت روایت گونه و در قالب قصه، رمان، داستان بلند و داستان کوتاه بیان میکن ند. یکی از شاخه های ادبیات داستانی که از دیرباز مورد توجه جامعه و به خصوص عوام بوده، ادبیات عامیانه است که داستانها را در قالب ساده تر روایت میکند. برای استفاده از این شیوه، نویسنده شخصیتها و قهرمانهای داستانهایش را از بین مردم عادی و بخصوص کسانی که در دنیای واقعی برای مردم باارزشند، انتخاب میکند. یک دسته از شخصیتهای داستانی که مردم همیشه به آنها با دید احترام و قهرمان نگاه میکن ند، جوانمردان و لوطیها هستند. در ادبیات داستانی دوران معاصر، توجه به شخصیتهای لوطی منش و پهلوانان، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و این مسیله نشانه اهمیت بررسی ابعاد شخصیتی این گروه در داستانهای معاصر است. رضا امیرخانی نیز در رمان من او با استفاده از رسم الخط منحصر به فرد خود، به خلق شخصیت هایی لوطی پرداخته است. با توجه به نقش عمده ای که قشر لوطی در این داستان ایفا کرده و نیز تاثیری که بر نوع روایت داستان دارند، نگارنده سعی دارد به بررسی و تحلیل این فرهنگ در داستان پیش رو بپردازد.

ادبیات داستانی معاصر، لوطی گری، رضا امیرخانی، من او