ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی حوزه آبخیز طالقان

کاربری اراضی به عنوان یکی از مهم ترین ویژگی های بیو فی زیک و اقتصادی- اجتماعی در هر حوزه آبخیز بشمار می آید . بنابراین داشتن اطلاع از نوع استفاده از اراضی و تغییرات آن در طی زمان از مواد مهم در برنامه ریزی است . تحقیق حاضر به منظور تعیین تغییر سطحی آ ب خیز طالقان وتبیین عوامل موثر در این تغییرات با استفاده از سنجش ازدور و GIS انجام گرفته است براین اساس از تصاویر چندزمان سنجده TM سال 1987 و ETM+ سال 2000 نقشه های کاربری اراضی تهیه گردید. سپس به همراه سایر لایه های فیزیوگرافی واطلاعات محیطی وارد GIS شدند تا میزان ونوع تغییرات در حوزه مورد نظر به دست آید . بدین منظور مراحل پیش پردازش تصویر مانند زمین مرجع کردن تصحیحات ارتفاعی و تصحیحات اتمسفری برروی تصویر انجام گرفت .بعد ازاین مراحل با استفاده از روشهای بارزسازی واستفاده از ترکیبهای رنگی کاذب مختلف و همچنین داده های مختلفی نظیر GPS و نقشه های توپوگرافی 1:25000 , 1:50000 نسبت به برداشت نقاط تعلیمی اقدام گردید . سپس با استفاده از روش رایج حداکثر احتمال نسبت به طبقه بندی تصویر اقدام گردید . با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که گرایش غالب روند تغییرات کاربری اراضی حوزه آبخیز در دوره مذکور منفی بوده است . تخریب برخی کاربریها مانند تخریب باغات بسیار قابل توجه است. کمترین اراضی از نظر تغییرات متعلق به اراضی رهاشده می باشد . بر مبنای یافته های این پژوهش هر چه توان تولید و یا ارزش در یک کاربری کاهش یابد تمایل به تغییر به سمت آن کمتر می باشد.

Keywords:

تغییرات کاربری اراضی , سنجش از دورGIS , و طالقان