احمدرضا نظری چروده - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد آستارا
تلا صالحی مقدم - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی آستارا

هنگام آفرینش انسان، به همراه او دو پدیده نیز متولد شدند: مرگ و زندگی. از دیرباز انسان ها به این دو پدیده، نظرگاهی خاص ابراز داشته اند و همیشه برایشان قابل تامل بوده و درباره چستی و ماهیت این دو با یکدیگر به بحث و جدل می پرداخته اند. از این بین دیدگاه هایی دینیای که حول این دو پدیده به وجود آمد، یکی نگرش عرفا و متصوفه به این دو پدیده است. اینان کسانی بودند که به تبیین ماهیت این دو پدیده پرداختند و به مرگ و زندگی نگاهی غیر از نگاه های متعارف داشتند. از دید آنان مرگ، تولد دوباره است و زندگی، تمرین و آمادگی برای مرگ. از جمله کسانی که در دوره معاصر چنین دیدگاه و نظری نسبت به مرگ و زندگی ارایه دادند سهراب سپهری و جیدوکریشنامورتی هستند. در پژوهش حاضر پس از اشاره مختصری به زندگی آن دو، به تبین زندگی و مرگ و مفهوم شناسی آن پرداخته شده است و سپس به بررسی بازتاب و تطبیق این دو پدیده در آراء و آثار ایشان قلم رانده است

اگزیستانسیالیسم،سارتر،مولوی،فلسفه،عرفان،انسان.