تاملی در حکایات بوستان سعدی

بوستان، به اتفاق همه دانشمندان یکی از شاهکارهای آثار ادبی ایران و جهان؛ و از مهمترین اثر تعلیمی منظوم در زبان فارسی به شمار میرود، این اثر در قالب مثنوی، و در حدود چهار هزار بیت و در ده باب سروده شده است که در کل ابواب ده گانه این اثر بیمانند، حدود (185) حکایت کوتاه و بلند وجود دارد. تعدد حکایت های موجود، در باب های اول و چهارم ،که هرکدام حدود (28) حکایت را شامل می شود، نسبت با دیگر بابها بیشتر است. آنچه در باب حکایت ها، قابل تامل است مهارت و دقت سعدی در کاربرد هنرمندانه حکایت، و تناسب آن با موضوع بابها غیرقابل انکار است؛ سعدی در انتخاب نوع حکایتها و طریق گفتن آن در بیان وقایع و نقل تمثیلات چیرهدست؛ و در دریافت ابیات تعلیمی موفق بوده است؛ وجود طبقات مختلف اجتماع با هر رنگ و نژاد و زبان، و با تنوع حکایت ها طبع پسندیده انسان دوستی را در اندیشه های سعدی نشان میدهد، علاوه بر آن ، جلوات هنری وی در نقل حکایت، بر کسی پوشیده نیست. این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی، حکمت حکایات سعدی را مورد بررسی قرار داده، و نکات قابل توجهی را از تفنن و کاربرد حکایتها بیان داشته است.

Keywords:

سعدی , بوستان , حکایت , باب.