تحلیل ساختاری داستان گیله مرد بزرگ علوی بر اساس نظریه گریماس
عنوان مقاله: تحلیل ساختاری داستان گیله مرد بزرگ علوی بر اساس نظریه گریماس
شناسه ملی مقاله: NCNRPL09_149
منتشر شده در نهمین همایش ملی پژوهش های زبان و ادبیات فارسی در سال 1396
شناسه ملی مقاله: NCNRPL09_149
منتشر شده در نهمین همایش ملی پژوهش های زبان و ادبیات فارسی در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدعلی شریفیان - عضو هیات علمی و استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
یحیی خوشنامی
خلاصه مقاله:
محمدعلی شریفیان - عضو هیات علمی و استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
یحیی خوشنامی
هدف ازاین پژوهش، تحلیل روابط و مناسبات شخصیت ها در داستان گیله مرد از بزرگ علوی است. در این تحلیل، از الگوی کنش گر گریماس استفاده شده است. شش نقش اصلی یا به تعبیر گریماس؛ کنش گر، در این داستان بازیابی شده که عبارتند از : فرستنده، پذیرنده، فاعل، هدف، یاری گر و باز دارنده.براساس نتایج بدست آمده در این داستان – گیله مرد (فرستنده)استبداد ستیز یا عدالت خواه است. بچه ی گیله مرد و زن او نقش یاری گر را ایفا می کنند. فاعل، گیله مرد است. هدف یا مفعول، نمایش اعتراض علیه ناروایی های اجتماعی است. پذیرنده ، مردم جامعه و بازدارنده، محمد ولی و مامور بلوچ است. این پژوهش نشان می دهد که الگوی گریماس می تواند در تحلیل شخصیت های داستان گیله مرد کمک کندو البته می توان از این الگو برای تحلیل شخصیت های داستان ها و روابط بین آن ها استفاده کرد.
کلمات کلیدی: گیله مرد، الگوی کنش گر، گریماس، شخصیت، رابطه.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/829308/