علی افضلی - استادیار گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه تهران
نسترن گندمی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

رمان از گونه های ادبی و تاثیرگذار در ادبیات معاصر به شمار میرود و برخی از رمانهای برجسته و معروف آینهای برای چندگانگی فرهنگی، افکار نویسنده، تصورات و شاید خیالاتی که برگرفته از ضمیر ناخودآگاه نویسنده میباشد و هر رمان نویس با سبک خصوصی و فکر خلاق خود و گونه های متفاوتی سعی در بیان واقعیت موجود یا گستره فکری خویش و یا فکر حاکم بر جامعه دارد که این سبک در مقایسه با سایر انواع بیان، قابل تامل است. محمدرضا کاتب از نویسندگان مشهور ایرانی است که با واسطه کار مدام و تعدد آثار خود یک شیوه خاصی را در رماننویسی به کار میبرد سبکی که در تقلید از آن برای سایر افراد، دشوار میباشد و در رمانهای خویش تمامی دغدغه ها و جهان بینی در آثار وی به عیان دیده میشود. در این پژوهش سعی بر آن است که شیوه های سبکشناسی در رمانهای پستی و چشمهایم آبی بود به شیوه توصیف- تحلیلی بررسی شود. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین داستان پستی و درون مایه های چشمهایم آبی بود در پارهای موارد ماهیت تقلیدی پیدا کردهاند و این مجموعه داستانها دارای فنی جدید و تکنیکهای سبکی برجسته همچون تصاویر خیال، تنوع جمله ها، ضرباهنگ، تکرار، تشخیص و غیره در رمانهای کاتب نمایان شده است.

سبک شناسی، محمد رضا کاتب، رمان پستی، رمان چشمهایم آبی بود.