تحلیل گفتمان انتقادی منظومه بانوگشسب نامه بر اساس آرای نورمن فرکلاف

منظومه بانوگشسب نامه از جمله متون حماسی است که از منظر تحلیل انقادی گفتمان قابل بررسی است. الگوی فرکلاف،ابزاری کارآمد برای تحلیل چارچوب نظری این تحقیق است. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی، مساله چگونگی شکل گیری انتقادی گفتمان بر اساس آرای فرکلاف را در بانوگشسب نامه، مورد بررسی قرار داده است. نتایج تحقیق، بیانگر آن است که سراینده گمنام منظومه، نگرشی ویژه به شخصیت بانوگشسب داشته و شخصیت او را، به عنوان دال شناور در تحلیل انتقادی گفتمان با عناصر متعددی از گفتمانهای اسطوره یی، حماسی و تاریخی پیوند داده است. در سطح توصیف، سراینده با برگزیدن واژه بانوگشسب، برای یگانه قهرمان زن این منظومه، تمام خویشکاریهای او را با استفاده از عناصر حماسی و اسطورهیی بیان کرده و در سطح تفسیر و از منظر بینامتنیت، این اثر، تحت تاثیر شاهنامه و دیگر متون حماسی است. در سطح تبیین، میتوان به گفتمان و هژمونی غالب در این عصر، شامل برجسته سازی مرد محوری و به حاشیه راندن گفتمان زن سالاری، طبیعی شدگی قدرت در میان پادشاهان و غیریت یا طرد از سوی بانوگشسب اشاره کرد.

Keywords:

تحلیل انتقادی گفتمان , نورمن فرکلاف , بانوگشسب نامه , پهلوان بانو , مرد محوری , قدرت