عقل و عشق در دیوان خاقانی
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 604
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNRPL09_235
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
Abstract:
خاقانی از قله های بلند علم و ادب ایران زمین و مایهی سرافرازی و مباهات است. او یکی از مبارزان با فلسفه و فلاسفه درعصر خود است و با تاسی از اندیشه های زمان خود اینگونه تقسیمبندی از عقل ارایه می کند: عقل جهان طلب و عقل خداپرست. عقل، مظهر حق در وجود آدمی و اشرف پدیده ها است. از نظر خاقانی عقلی دارای ارزش است که ما را به باری تعالی نزدیک کند، غیر از آن عقل آفت است. عقل پیر راه، مرکب لاهوت، صیقل دهنده و باعث جلای روح است. به اعتقاد او در راه عشق، باید نعل پی صوفیان بود و هستی ما در کوی عشق جایگاهی ندارد و عقل شحنه ی راه فنا است. عشق بهین گوهری است که جایگاه آن دل و عشق زبان دان آن است. شیوه بیان او بر پدیدآوردن معنی ناآشنا و آفریدن تعبیرات تازه است. دقت در توصیف که موجد تشبیهای غریب و تعبیرهای بیسابقه است از ویژگی سخن او است. در این مقاله تلاش شده است با استناد به نمونه هایی از مخالفت خاقانی با فلسفه، دیدگاه او در خصوص عقل و عشق و تضاد عقل و عشق بیان شود.
Authors
ام البنین رحمتی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند