رضا آقایاری زاهد - استادیارگروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی اهر

ناصرخسرو قبادیانی از شاعران توانا و سخن آور سبک خراسانی است. در ادب فارسی او را با عنوان حکیم شاعری بلندمرتبه شمردهاند که ستایشگر دین و خرد است، بعد از چهل سالگی به دنباله خوابی که دید، متحول گشت و اندیشه اش نسبت به زندگی تغییرکرد، بعد ازآن صاحب باورهای عمیق مذهبی شد که بر زندگیاش تاثیر گذاشت گرچه به دلیل عقایدش از جامعه طرد شد و تا آخر عمر به صورت تبعیدی در دره یمگان گذارند اما همواره با تکیه بر عقاید خود به عنوان یک شاعر خردمند و دیندار زندگی کرد، در این مقاله زندگی اجتماعی و شخصی شاعر، عقاید خاص او در زندگی و دیدگاه و نگرشاش به مفهوم زندگی با توجه به اشعارش مورد بررسی قرار گرفته است نتایج بررسی نشان میدهد که ناصرخسرو یک دیدگاه خردگرایانه و عارفانه به زندگی دارد در اندیشه او مفهوم زندگی با علم و خرد و دین آمیخته شده است که هر کس این سه را باهم داشته باشد کامل میشود بنابراین نباید دلبسته زندگی جهانی شد وباید تعلقات مادی را کنار گذاشت که از این نظر دیدگاهش با اندیشه های عارفانه همسو شده است.

ناصرخسرو، زندگی، خرد، دین.