گونه شناسی فضاهای عمومی (نمونه موردی: شهر اصفهان)

فضای عمومی در هر شهر، دارای شخصیت و گونه شناسی خاص آن شهر است که در کنار ابعاد اجتماعی شهر، شناخت و گونه شناسی آن را دشوار تر می کند. شهر اصفهان، یکی از کلان شهرهای ایران، دارای مجموعه ای از فضاهای شهری است که در هر منطقه، با منحصر به فردترین شکل ممکن، خودنمایی می کند و در عین حال، ماهیت هر منطقه را نیز به طراحان می شناساند. طراحی شهری همواره با بعد اجتماعی و فیزیکی خود، در حال کنش و واکنش است و همین امر سبب شکل گیری فضاهای شهری متفاوتی در هر شهر می شود. پژوهش حاضر، از نوع مروری می باشد. در این پژوهش با شناخت ابعاد اجتماعی شهر، معیارهای فضاهای عمومی، همچنین براساس فلسفه تاریخ برنامه های توسعه و مساحت بافت فرسوده در هر منطقه، مناطق اصفهان در سه دسته اصلی تاریخی، میانی و جدید دسته بندی شده و سپس بر اساس بیشترین جمعیت در هر دسته بندی، مناطق برگزیده مورد برداشت و بررسی قرار گرفته است. سپس به روش میدانی به بررسی فضاهای عمومی باز، نیمه باز فعال و نیمه فعال شهر در مناطق منتخب پرداخته شده است. در نتیجه، بررسی فضاهای هر منطقه منجر به گونه شناسی دقیق تری از مناطق مختلف در شهر اصفهان شده است.

Keywords:

شهر اصفهان , فضای عمومی , گونه شناسی