در آمدی بر شناخت کالبدی مرکز محله ها، به عنوان مهمترین فضای شهری در بافت تاریخی نایین

بافت تاریخی نایین از هفت محله به نام های کلوان، درب مسجد، نوگ اباد، پنجاهه، کوی سنگ، چهل دختران و سرای نو تشکیل شده است. این محلات توسط گذرهایی به یکدیگر و سایر عناصر و فضاهای شهری متصل می شوند. برای ادامه حیات این تقسیم بندی کالبدی فرهنگی شهر، تمامی عناصر و بناهای خدماتی و عمومی در کنار و یا نزدیکی این مراکز محلات مکانیابی شدهاند. مقاله حاضر در صدد بررسی و مطالعه مراکز محلات هفت گانه بافت تاریخی نایین و همچنین عناصر و فضاهای قرار گرفته در آنها می باشد و از روش های توصیفی تحلیلی و روش داده اندوزی میدانی و کتابخانه ای بهره می برد. مرکز محلات در نایین مشتمل بر فضای بازی تحت عنوان میدان هستند که دو یا چند راه ارتباطی محله به آن منتهی می گردد. در کنار این میدان یا با فاصله از آن، عناصر و فضاهای خدماتی عمومی از قبیل آب انبار، مسجد، سقاخانه، حسینیه، حمام و دکان قرار گرفته اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که مرکز محله نوگ آباد با مساحت 873 متر مربع بیشترین مساحت را در بین مراکز محلات هفت گانه دارا است، همچنین به این مرکز محله، 5 راه منتهی می شود که بیشترین تعداد راه های منتهی شونده در میان مرکز محلات محسوب می گردد. مرکز محلات سرای نو و نوگ آباد دارای بدنه سازی یک طبقه در فضای دخلی میدان می باشند ولی در سایر مرکز محلات میدان های دو طبقه طراحی شده اند. در بررسی کاربری های این مرکز محلات مشخص شد که بیشترین کاربری ها متعلق به کاربری های مذهبی شامل حسینیه، سقاخانه، مسجد و مقبره می گردد.

Keywords:

بافت تاریخی , نایین , مرکز محله , میدان , تحلیل کالبدی