محبوبه جعفریان - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه شهید اشرفی اصفهان (ره)
محسن افشاری - هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان

اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه ( ADHD ) از اختلالات رفتاری شاید در کودکان گزارش شده است که با توجه به صدمات جبران ناپذیر در عملکرد فردی و تحصیلی این گروه و انعکاس اثرات سوء آن بر خانواده و جامعه، اهمیت پرداختن به آن افزایش می یابد. از سویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بنا به اقتضای ماهیت اوقات فراغتی آن، رویکردهایی نظیر تاکید بر فرایند نسبت به محتوا، توجه به نیاز و علاقه مندی و آژادی عمل اورا در امر تربیت پذیرفته است لذا عدم امکانات فضاهای موجود با توجه به نیازها و ذهن و جسم ناآرام، این کودکان، اغلب کودکان را با مشکلات جسمی و روحی روبرو کرده است. در این مقاله مباحث محتوایی از نوع کیفی راهبرد آن نیز روش منطقی استدلالی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اختلال بیش فعالی و تاب آوری و ارایه فضاهای معماری مناسب در جهت بهبود در بهزیستی کودکان است. طبق یافته های این پژوهش، کودکان بیش فعالی نیاز به محیط مناسبی دارند که حداقل تا حدودی تحت تاثیر عوامل محیطی می باشد که پرداختن به معماری فضایی خاص که مختص کودک و متعلق به او باشد، حس اعتماد به نفس در کودک را بالا می برد. در نتیجه با توجه به تاثیر مثبتی که فضای معماری با فرمی پویا و خطوط و دیواره های نرم و منحنی و همچنین استفاده از اصول پیچیدگی و انعطاف پذیری فضاها می تواند در میزان تاب آوری کودکان دارای اختلال بیش فعالی داشته بادش، طراحی فضاهای آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اینگونه محیط ها باید امن، آرام و در این حال محرک باشد.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان طراحی معماری، روانشناسی محیط، تاب خوری، کودکان بیش فعال