بررسی ارتباط بین راهبردهای یادگیری خود تنظیمی با اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان آمل

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با اهمالکاری تحصیلی بود. روش انجام پژوهش توصیفی همبستگی بوده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان آمل بودند که تعداد آنها 3392 نفر بوده است. از میان آنها 345 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ و دیگروت و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان داد بین راهبردهای شناختی یادگیری خودتنظیمی با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. (r=-0/37) نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد راهبردهای شناختی، راهبردهای فراشناختی پیشی بینی کننده های منفی اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان هستند.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , راهبردهای شناختی , راهبردهای فراشناختی