پژوهش مقایسه شادکامی، امید به زندگی و خودکارآمدی دبیران زن بازنشسته تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی

هدف : مقایسه میزان شادکامی، امید به زندگی و خودکارآمدی در دبیران زن بازنشسته تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی استان مازندران صورت گرفته است. جامعه آماری: تعداد 110 نفر دبیران زن بازنشسته تربیت بدنی و تعداد1800 نفردبیران زن بازنشسته غیرتربیت بدنی بودند،که باتوجه به حجم کم جامعه دبیران زن بازنشسته تربیت بدنی، تعداد 106 نفر به عنوان نمونه،برای هرگروه به روش همتا سازی جایگزین شد.(دامنه سنی ومدرک تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت).روش بررسی :این پژوهش به روش علی -مقیاسی( همتا سازی) انجام گرفت.ازابزار تحقیق پرسشنامه های شادکامی اکسفورد،امید به زندگی اسنایدر، خودکارآمدی شرربود ودر ایران وخارج از کشور هنجاریابی شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها ازآمار توصیفی و استنباطی وبرای مقیاس دوگروه ازآزمون t مستقل استفاده شد،که بدین منظور ازنرم افزار آماری SPSS-22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین دبیران زن بازنشسته تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی در متغیرهای روانشناختی شادکامی ،امید به زندگی وخود کارآمدی تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج :شرکت در برنامه های ورزشی باعث پیشرفت درکلیه ابعاد متغیرهای روانشناختی شادکامی ،امید به زندگی وخود کارآمدی در دیبران زن بازنشسته می شود.طراحی برنامه تمرینی منظم می تواند برای زنان بازنشسته مفید باشد واین تمرینات می تواندجهت کاهش عوارض دوران بازنشستگی همراه با اختلال روحی ویایسگی استفاده کنند.

Keywords:

شادکامی , امید به زندگی , خودکاری , دبیران باز نشسته