مهرناز بهروزی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
زهرا مباشر امینی - دانشجوی دکتری تاریخ تمدن ملل اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی
ابراهیم اصابت طبری - هییت علمی دانشگاه فرهنگیان
طیبه کاظمی ابیازنی - دانشجوی دکتری تاریخ تمدن ملل اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی

وقف در فرهنگ ایرانی - اسلامی سابقه ای طولانی دارد. جوامع گوناگون از نظر اعتقادات مذهبی، با انواعی از تصرفات مالی آشنا بودند،که از جهت مفهوم دور از حدود معنای وقف اسلامی نبود. با برآمدن اسلام این سنت حسنه، منشاء تاسی حاکمان شیعی صفویه از این مقوله شد.دردوره صفویه بسیاری از سیاحان و سفرای خارجی به مشرق زمین به ویژه ایران در رفت وآمد بودند. از انگیزه های نگارنده در انتخاب موضوع، چرایی مهم جلوه کردن موضوع وقف در سفرنامه های مستشرقان نا آشنا با مبانی دینی اسلامی و ایرانی است. نوع نگرش شاردن وکمپفر به موضوع وقف در دوره صفویه، بیانگر نا آشنا بودن آنها به ریشه های مذهبی این سنت است و نشان دهنده ی دیدگاههای اعتقادی این سیاحان و مستشرقان غربی در پدیده های اجتماعی جامعه ی ماست. محقق این فرض را که نوع نگرش دو شرق شناس به این تشکیلات مردم نهاد اقتصادی موثر بوده روش تحقیق خود را توصیفی_تحلیلی وروش گردآوری اطلاعات را کتابخانه ای اجرا نموده است

وقف ، وقف در صفویه ، شاردن ، کمپفر