ارزیابی روش فائو پنمن مانتیس برای تخمین تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از دادههای محدود آب و هوایی

روش فائو پنمن مانتیس به عنوان روش پایه برای محاسبه تبخیر و تعرق مرجع استفاده می‌شود. متأسفانه امکان اندازه‌گیری برخی از پارامترهای آب و هوائی، مخصوصاً پارامترهای تشعشع خورشیدی، رطوبت نسبی سرعت باد در اکثر ایستگاه‌های هواشناسی وجود ندارد و این شرایط باعث محدودیت استفاده از روش فائو پنمن مانتیس در تخمین تبخیر و تعرق مرجع می‌شود. برای غلبه بر این مشکل روش‌های استانداری جهت تخمین تشعشع خورشیدی، فشار بخار واقعی و سرعت باد ارائه شده است. بنابراین ارزیابی دقت این روش‌ها در مناطق مختلف ایران ضروری است. در این مطالعه تبخیر و تعرق مرجع روزانه به روش فائو پنمن مانتیس در 20 ایستگاه هواشناسی با شرایط آب و هوایی مختلف و در دو حالت تخمین زده شد. در حالت اول داده‌های اندازه‌گیری شده پارامترهای تشعشع خورشیدی، رطوبت نسبی و سرعت باد و در حالت دوم مقادیر تخمینی آنها، جهت برآورد تبخیر و تعرق مرجع مورد استفاده قرار گرفت. نتایخ نشان دهنده این است که اختلاف زیادی بین مقادیر تبخیر و تعرق محاسبه شده از مقادیر تخمینی این پارامترها و تبخیر و تعرق محاسبه شده از مقادیر اندازه‌گیری شده آنها وجود ندارد. مقادیر پارامترهای آماری متوسط خطایی با بزرگی ثابت (MBE) و ریشه میانگین مربع خطاها (RMSE) برای تشعشع خورشیدی، فشار بخار واقعی و سرعت باد به ترتیب 023/0-، 056/0-، 002/0 (میلی‌متر بر روز) و 332/0، 578/0، 379/0 (میلی‌متر بر روز) می‌باشد. می‌تواند این طور جمع‌بندی شود که دقت روش فائو پنمن مانتیس برای تخمین داده‌های محدود در این ناحیه مناسب می‌باشد.

Keywords:

تبخیر و تعرق مرجع , داده‌های محدود , روش فائو پنمن مانتیس